امروز روز تاسوعاست و خانم زندی تو خونه اش مراسم نوحه سرایی داره.مامان که امسال دیگه ایران نیست تا بتونه تو مراسم شرکت داشته باشه از اون ور مرز ها با تلفن از من خواسته از جانب خودم و خودش تو مراسم عزاداری حسین (ع)شرکت کنم.و البته من بنا به سفارش مادرم در مراسم سوگواری خونه دوستش شرکت میکنم.خانم زندی زنی مدیر و مدبر است .سالهاست همسرش را از دست داده ولی با دوختن لباس های فیت بدن خانوما توانسته چرخ زندگی را به بهترین شکل ممکن بگرداند پسرش کانادا زندگی میکند و دو دخترش که هنوز همسر دلخواه خود را نیافته اند با مادرشان زندگی آبرومندانه ایی دارند.دختر کوچکترش مینا وقتی هشت ساله بوده بی پدر شده همین باعث گردیده غم یتیمی را بشناسد و با مسئولیت شخصی دختر بچه بمی را که از زیر آوار نجات یافته به فرزند خواندگی بپذیرد.امسال عسل دختر کوچولویی از بم که مهمان عزیز خانواده زندی است شاگرد کلاس اول دبستان است.آنها همه ساله مراسم سوگواری حسین (ع)را با شکوه بسیار برای خانم های محله برگزار می کنند .این مراسم که ده روز طول می کشد باعث جذب خانم ها یی می شود که ترجیح می دهند اجرای مراسم را خانوم مشابه خودشان به عهده داشته باشد .خانم کدخدایی که غرا سخنرانی می کند همه ساله میزبان زنان فهیم و با شعور محله است.منصوره خانوم که یک مهندس ساختمان است و به دلیل شروع انقلاب اسلامی شغلش را به دلایل ...از دست داده در این مراسم خدمت می کند و ابراز میدارد تا به حال هرچه آرزو کرده برآورده شده و خود را مدیون دوست خود خانوم زندی و امام حسین و یاران میداند.جالبه که اهالی ساختمانی که آ÷ارتمان خانم زندی اونجاست همه در برگزاری مراسم همکاری می کنند.
اینجا به مادرم قول میدهم در مراسم سوگواری عزیز کربلا شرکت کرده برایش از خداوند طلب حضور در سال های بعد را بکنم.
پسرم میگه مامان تو مجله همشهری جوان من نوشته یک زن وبلگنویس فلسطینی هم داره مث تو وبلاگ خود را به روز میکنه اسم وبلاگش هست یک مادر از غزه.برو وبلاگش را بخون چون تو و او مث هم هستید
به گوگل سرک می کشم تا آدرسش را پیدا کنم
ولی...
اینو پیدا می کنم و میخونم
شاید او به زبان انگلیسی می نویسد یا عربی
بهشت جانم قبول باشه و من رو از از دعا فراموش نکن عزیزم