آخرین گزارش از حالم

از ظهر جمعه که رسیدم به خونه تا حالا که صبح دوشنبه است فقط بوسیده شده ام نوازش شده ام و مثل گل بو شده ام.بی سابقه است.داداش ها با همسران شون اومده اند دیدنم.همه گلایه دارند که اینترنت مینویسی و به فامیل شوهرت اطلاع میدی که چه مشکلی پیش اومده وما را غریبه میدونی و نگفتی؟جز اینکه ما نگرانت هستیم؟همسر که بی سابقه فقط منو مراقبت میکنه و پرستاری و اجازه برداشتن یه دونه لیوان راهم نمیده.غذا درست میکنه غرو لند را کم کرده و فقط میگه استراحت کن.پسرام که دیگه شرمنده کرده اند.دوستان زنگ می زندد و احوال می پرسند و امیدواری میدن.من در عین آرامش خیال.خدا کنه اینا بعدا فکر نکنند من میخواسته ام تحریک احساسات کنم و هیچم نبوده و ازشان سوءاستفاده شده.من با اطمینان میگم این توده که دکتر معتقده عمرش بیش از چهارماه نیست خوش خیمه.و جای نگرانی نیست.انشا الله خداوند به من صبر دهد حتی اگر بدخیم است.میگن تو این ماه عزیز ما فقط داریم به تو دعا میکنم که خوش خیم باشه.سینه چپم در فراق این توده دردناک و سفت بیقراری میکنه می سوزه و درد میکنه ولیکن با استامینوفن کدیین دار دردم کم میشه.کپسول کفلین میخورم و قراره امروز دوش بگیرم و مطمئن باشم بخیه ها عفونی نمیشن.لاغر شده ام و مزاجم خوبه.روحیه ام بیشتر خوبه.به دوستان اینترنتی فکر میکنم و احساس میکنم خیلی برام عزیزن.اگر خدا قبول کنه ورد زبانم دعاست و نیایش با پروردگار