چرا؟

جالبه مدت ده روز هست اینجا به روز نشده.آسمون هم به زمین نیومده.بعضی آدما فکر می کنند وقتی بلال مرد دیگه کسی اذان نگفت.این زمین و آسمون به گردش خودش ادامه میده حتی اگر من و شما نباشیم.من هم از جمله اون آدمام که فکر می کنم نکنه ارزشی دارم و نباشم نمیشه.

این دنیا قدمت داره به تازگی یه فسیل سه میلیون ساله در نمی دونم کجای ایران کشف شده شهر من هم که قدمت شش هزار ساله محل سکونت را نشان می دهد پس چه من باشم چه نباشم چه بنویسم چه ننویسم بر دامن کبریا گردی نمی نشیند.اما امکان نوشتن را اگر به کار بگیرم شاید ،بله فقط شاید یه مفر باشد.یه نفر از مجموع ده تا دونه خواننده وبلاگ یه کم تغییر بکند و این تنوع امروزش را با دیروزش متفاوت کنه و از یکنواختی در بیاره.پس می نویسم.

ما خانوما تحمل سکوت را نداریم و این جالبه.اگر ما نباشیم جهان سوت و کور میشه صدای جیر جیرک ها و بلبل های خوش الحان جای صدای صحبت ماها را نمیگیره.این کجا؟و اون کجا؟

اما علت ننوشتنم یه فاجعه بود.

خدا را شکر که باز هم بازگشتم و حالم رو به بهبود گذاشت.ای کاش بعد از هر حادثه خداوند توان بازیابی موقعیت را به انسان بدهد