روز های جمعه که یه عده را دور یه میز ناهار یا شام جمع میکنه برای خانواده فقیر همسایه ما روز بگو مگو و برخوردهای فیزیکی است.خدا میدونه از تو دلم زبانه ها آه بیرون کشیده میشه.چون اونا اجازه نمیدن هیچ کس بهشان کمک مالی یا کمک فکری کنه.دل آدم واسه بچه هاشون که از بچه های ما مسئولیت شناس ترند در اداره امور منزل به کمک مادر و پدر )می سوزه.شما را به خدا جلوی این طفلک های معصوم کمتر صدا کنید.میترسم دنیا را سراسر نا امن تلقی کنند و آنوقت شکل گیری شخصیت شان دچار مشکل شود.مرد خونه که خانمش مدعیست سر کارگر است صبح با لباس های مندرس از خانه خارج میشه تاشب با دستی پر باز گردد و زن برای همه همسایه ها سبزی خوردن و سبزی آش پاک میکنه و بچه ها نیز هرکدام یه کار هر چند کوچولو از کار کردن در نانوایی و بقالی محل دارند ولی این زندگی شان مثل چاه ویل پر نمیشه.رسوم بد زمانه بر شانه های ظریف شان فشار وارد میکند.به قدری این بچه ها دوست داشتنی و مردم دارند که آدم حظ میکند.چگونه میشود به چنین خانواده هایی کمک کرد؟تو نمیتونی بگی تو باغ ما این میوه ها بوده برایتان آورده ام میگویند ما فقیر نیستیم که نیاز به کمک شما داشته باشیم.بیکاری و از کار افتادگی پدر خانواده جوان شان را از پا در آورده.چه کسی مسئول است؟
سلام
برای کمک به فقیر ماهی نده ماهیگیری یادش بده
به بهانه تولد .... اعیاد ملی و ایرانی ... و بهانه هائی از قبیل این ( یادگاری) من است و این سوغات است و این تبرک شده هست .. میتوان غرور و بی نیازی قابل تقدیر و تحسین شان را حفظ کرد و وظیفه ای ولو کوچک برایشان انجام داد۰
میتوان دعوت شان کرد و باب دوستی را که لازمه اش (اعتماد) است ، سر سفره و برگذاری عصرانه و شام و نهاری ، بر قرار نمود و میشود شما را نیز دراین میان تحسین کرد که این قدر مهربان و غصه خور و نگران دیگران هستی.
نمی دونم چرا آدمای فقیر فکر می کنن همه ی دنیا می خوان اونارو بخاطر فقرشون مسخره کنن و پولشونو بکوبن تو سرشون. البته شاید چون زیاد بخاطر فقرشون تحقیر شدن. سلام دوست عزیز.
بد نبود در جمع میهمانی و بساط شام - از همسایه نیز، حداقل از خانم و آقا - دعوت میشد۰
کادو هم پیشنهاد شده بود ! اما نمیدونم چرا دچار تیر غیب، یعنی ( سانسور) شد؟۰