دیروز تو اون هوای گرم داشتم می رفتم خونه که ناگاه اعلام جلسه ترحیم آقای خرم همسایه مان و پدر همکلاس دانشگاهم را دیدم.چی شده؟گرگ اجل داس به دست یکی ازین.......میبرد.با خودم گفتم طفلک.حتما برایش سخت بوده پسرش از وزارت.........عصر بود که نوبت دندان پزشکی داشتم وقتی از مطب به خانه باز می گشتم گفتم سری به خانه دوستم بزنم و تسلیت بگویم.وقتی به خانه شان رفتم دیدم زندگی خانواده پدرش همان گونه بود که در بدو انقلاب بود.نه تغییری نه تشریفات خاصی.دوستم به استقبالم آمد.تسلیت گفتم و وارد خانه شدم.آقای وزیر اسبق هم تشریف داشتند.پدر هشتاد ساله شان در اثر استنشاق هوای آلوده مبتلا به تالاسمی شده بود.البته این تشخیص را دختر خانم پزشک شان فرموده بودند.نوه ها همه غمگین در عزای پدر بزرگ آرام و مهربان شان.خلاصه با خود اندیشیدم این چرخ روزگار به انسان ها چه میکند.به خانه باز گشتم.در بین راه همه آنچه را در رابطه با این دوست از اول دانشگاه تا به امروز داشتیم مرور کردم.حالا هر دوی ما مادر دو تا بچه هستیم .یه روز در عنفوان جوانی هر دو شاد و بی خیال بودیم و الان هر دو تقریبا شکسته و خسته.پرستاری در شیفت های شب از او او چیزی باقی نگذاشته.او هم همان قدر رنج متحمل شده که من و خواهر آقای وزیر بودن برایش چندان توفیری نداشته.خانواده شان صمیمی و همفکر.
این روز ها در دوری از فرزندم دلواپسی های خاص دارم.کاش به سلامت به وطن باز گردد.
سلام دوست خوبم از خوندن مطالبتون هم متاسف شدم و هم متعجب! امیدوارم فرزندتون زودتر به سلامتی برگردد! در مورد ای میل گفته بودم که ای میل شما را دریافت نکردم اما بشدت مشتاقم شما را از نزدیک ببینم یا با شما تلفنی صحبت کنم. لفا باکس بلاگ اسکی را چک کنید چون من از طریق وبلاگ براتون ای میل گذاشتم اگر موفق نشدید با ای میلی که از من دارید برام ای میل بزنید من مشتاق دیدار و همصحبتی با شما هستم!
ممنون ازاینکه به خانواده ما سر زدید . اما اولین باره که میشنوم کسی به خاطر استنشاق هوای آلوده مبتلا به تالاسمی شده . تا اونجایی که من میدونم تالاسمی یک بیماری ارثی است.موفق باشید