دیشب داشتم تبلیغ فیلم عشق گمشده را میدیدم که یه فراز از سخن پدر به دختر(هرگونه عکس العمل تو به او وارد شدن در بازی ای است که او شروع کرده)به نظرم جالب رسید.در وبلاگ ها این روز ها از قول اقلیما خوانده ام که پدران به دختران خود آزار جنسی می رسانند و این را حق مسلم خود میدانند.زنای محارم یک تابو است که عجیب تابو شکنی مردان منجر به.....شده است.وجود چهار هزار دختر که شبها را تا صبح در خیابان های تهران میگذرانند و به احتمال فراوان مورد سو استفاده قرار می گیرند.باعث شده اغلب وبلاگ ها برای دفاع از آنان مطلب بنویسند.واقعا اگر دختران در خانواده ها تکریم شوند باز هم از خانه های خود فرار میکنند؟بیشترین آسیبی که دختران را تهدید میکند فقر و بی پولی و تفاوت طبقاتی است.وضعیت نابرابر ثروت که باعث شده فریاد یا مصیبتای عده ای به آسمان بلند شود در واقع برای پیشگیری ازین وضعیت است.چگونه کسانی که دارای دخترانی هستند که نیاز های فروان عاطفی اقتصادی دارند...........؟ بحث دیگری که متوجه شدم مرگ کارتون خواب ها(چهل نفر در مدت بیست روز)و اقدام دانشجویان عدالتخواه(خوابیدن به مدت پنج شب در خیابان روبروی شهر داری تهران)نیز توجه وبلاگ نویسان را به خود جلب کرده است.