با سلام
و تشکر از سرویس وب فارسی بلاگ اسکای
و تشکر از دکتر ابراهیم صفری ،که مرا با این سرویس آشنا کرد
و تشکر از همه بازدیدکنندگان محترمی که با حضورشان و گاهی اظهار نظر های شان ماندن و ادامه دادن را در من مورد تشویق قرار دادند
و تشکر از لطف خدا که کمکم کرد بمانم و صبور باشم و بنویسم
بتازگی از این امکان خوب کمتر استفاده می کنم شاید چون احساس می کنم آزادی ایی را که قبلا احساس میکردم دیگر احساس نمی کنم.
حرفای زیادی تو گلوم میمونه و بعد فراموش میشه بدون اینکه اینجا نگاشته بشه.همانند قبل از آشنایی ام با این دنیا
دیروز به اتفاق هشت نفر دختر دانشجوی ترم شش دانشکده بیمارستان فارابی بودم تا بتوانند در کنار من و با راهنمایی هایم بخش روان پزشکی را پاس کنند .بله فقط پاس کنند.هفت روز دیگر هم با آنان خواهم ماند روزهای یکشنبه هم روان شناسی اجتماعی برای شصت نفر دانشجوی ترم دو درس می دهم
بقیه روز ها هم در خانه در کنار بچه
این روز ها پسر کوچولوم مصمم شده سخت به درس بچسبد شاید بتواند برای کنکور سال آینده موفقیت بدست آورد سفر هشت روزه به مازندران در کنار سه عمو و خانواده شون و مادر بزرگش براش جالب بوده.
اگر توانستم حس نوشتن پیدا کنم باز میگردم.
وجود ارزشمند تان را که انگیزه ادامه دادن هام بود به خداوند منان می سپارم.برایم بمانید همیشه دوست تان دارم
سلام
ممنون از نظر لطفتان. کاش تعداد نمایش نوشته هاتون رو زیاد کنید تا بیشتر از نوشته ای قبلی شما استفاده کنیم.
امیدوارم که سفر خوش بگذره و باز هم بتونین بنویسید. راستی شما روانشناسی خوندید یا روانپزشکی؟ فضولیه ولی ببخشید.
بمیدوارم دانشجو هات کنارتو روزهای خوبی داشته باشن...و بهترینها ور بتونی بهشون آموزش بدی...
ئی میل شما رو خواندم:
نگاه مردان قبیله ی (دوستی) به دوستانی که همواره ازهمسر و فرزند یاد میکنند و در تعریف و تحسین شان می کوشند - نگاهی سرشار از احترام و دوستی است.
*