این روز ها چقدر غیبت!

سلام

صبح تان به خیر

حال؟احوال؟

روز اول تیر ،گرم ترین و بلند ترین روز سال بر شما مبارک باد

قلب هاتان به گرمی این روز باد

ای همه مهربان دوستانم که فرصت ملاقات تان را فقط اینجا دارم دوست تان دارم

گرمای وجود شما در هر قدم که به اینجا گذاشتید حس می شد.

در این دنیا که عصا از کور می دزدند من چه خوش شانس هستم که شما را دارم

گرچه محروم از دیدارتان هستم ولی دلخوش به حضورتان و امیدوار به همراهی تان در کوره راه زندگی هستم

چه روز های سختی بر من گذشت تا مطمئن شدم جشنی در پیش است.

امسال پسرم،بزرگ ترین  بهانه زنده بودنم در سال های جوانی، هم داماد می شود هم به دیدار مدینه و مکه موفق می شود و هم سر کلاس دکتری می نشیند.

چقدر سخت بودند سال هایی که تیر در تاریکی میانداختم بدون امید قاطع(به اصابت به هدف).

دیروز مرا در آغوش فشرد و گفت مامان خوبم،متشکرم. و من غرق شادی بودم.

گوش شیطان کر،مهر ماه را در حالی آغاز میکنم که عروس ملوسی در کنار خود دارم.

آنچه بیش از هر چیز بر شادیم می افزاید محبوبیت عروس بیست ساله نزد همسرم و دیگر پسرم نیز هست.

اگر خدا بخواهد و مشکلی یش نیاید بیسس و چهارم تیر خزر آبد ساری و در نزدیکی سواحل زیبای شمال خواهم بود.

بفرمایید کیک،نوش جان

از حالا پیشاپیش شادم.