امروز نمره دانشجویان را به آموزش دانشکده دادم.به یاد آوردم دوران دانشجویی خود را.چقدر دوست داشتم دانشجویی کوشا و ساعی باشم و چقدر بیشتر دوست داشتم مربی متوجه شود
ولی برای اساتید ما علی السویه بود.دانشجویانی که اهمیتی هم بهشان نمی دادند نمره شون مثل ما بود.
از اینکه دانشجویی که درس خونه براشون اهمیتی نداره دلم میگرفت.حالا همه چیز جلو چشمم رژه میره
سلام
هم استانی عزیز آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند
سلام ...در این که شما استاد خوبی هستید شکی نیست .......