بی نظیر

بی نظیر بود؟این زن؟دو بار نخست وزیر شدن در یک کشور اسلامی موفقیت بزرگیست؟در شرق چنین است؟یا در غرب نیز هم که اگر برادرت پدرت و یا همسرت از سران بودند تو نیز می توانی سری تو سرها در آوری؟آیا از زن بودن خود خجالت نمی کشم وقتی قادر به هماوردی با امثال او نیستم؟ما از این دنیای چه انتخاب کرده ایم ؟که او چنین برگزید؟آیا ما عافیت طلب هستیم؟مرگ بی نظیر بوتو در همسرم عجیب اثر گذاشته.او چنین زنان را می ستاید.قبل از بی نظیر بوتو جایزه صلح نوبل شیرین عبادی همسرم را سخت تحت تاثیر قرار داده بود.من مخالفم او این چنین عکس العمل نشان دهد.برای بعضی زنان احترام خاص قائل است .روزی دوستی میگفت این علامت حسادت توست.و او مرد با ارزشی است که می تواند درک کند زنان موفق کم از مردان موفق نیستند.دوستم می گفت اگر همسرت مردی بود که مجبور بودی آموزشش دهی می فهمیدی که چقدر در رنجی.

با اشتیاق پیگیر اتفاقاتیست که منجر به مرگ این زن شد.

طوری رفتار می کند که فرزندانش هم متقاعد شوند زنان با ارزش به مراتب از مردی به صرف جنسیت مذکر بالاتر است و این موضوع را من تازه متوجه شده ام.