ذخیره عشق و محبت

امروز هجدهمین روز بعد از جراحی منه.دیگه درد و سوزش تو سینه ام حس نمی کنم.ولی سیستم گوارشم بهم ریخته.دکتر برام پرونده تشکیل داده تا برای مذت نامعلومی تحت نظرش باشم.یه دارویی داده که احتمال بروز ضایعه بد خیم در آینده به صفر برسه.مامور شده ام سبزی تازه و میوه تازه و سالم و ماهی بخورم و از خوردن کاکائو و قهوه و غذای چرب و سرخ شده اجتناب کنم در فضاهایی که دود سیگار هست حضور نیابم و از خوردن ادویه جات و غذای کنسرو شده نیز خود داری کنم.
از روز سی و یکم شهریور رفتم بخش بیماران روانی تا بر بالین بیماران روانی دختران ترم شش دانشگاه مون را تدریس عملی.....خیلی خوشحالم که 4 روز در بخش حاضر شده ام و یه دونه کلاس تئوری را هم برای دانشجویان مامایی با قدرت قبلی اداره کرده ام.گویا سلامتی من باز گشته.دعاهای شما مهربانان سنگ را جا به جا میکنه پس همه بیماران دیگه را هم دعا کنید .محبت و عشقی را که در نگاه نگران اطرافیان دیدم و محبت هایی را کر کردند فراموش نمی کنم و فقط به خاطر همه محبت هایی که دریافت کردم من نیز به نوبه خود من بعد به دیگران محبت می کنم.قلک وجودم پر از سکه عشق و محبته.ازش بر می دارم و تو قلک وجود نیازمندان می اندازم و ثواب آن را هدیه می کنم به همه آن کسان که ذخیره کردند در این فلک.اگر نامهربانی دیده بودم بیم آن میرفت من نیز نامهربانی به دیگران کنم.خدا را شکر که نیرو و امید به من برگشت.در شبهای قدر و همه شبها و روز ها و لحظه ها با خدا خواهم گفت آنچه را پیوند مان را مستحکم تر خواهد کرد.