سفر کوتاه ولی شیرین به تبریز

چون این پسر را ملزم کردند با برادرش بره مسابقات تبریز من نتوانستم قبول کنم و همراه هردو

رفتم.شهر تبریز را تو این دو سه روز گشتیم مسابقات روبات ها هم شرکت کردیم و با یکی از تیم های بازنده به شهر خود مراجعت کردیم.دانشگاه آزاد تبریز برای سرگرم کردن از نظر من و مشغول کردن و یا کشف استعداد های نوجوانان و جوانان ترتیب مسابقات را داده بود هر دانشجو برای اسکان و تغذیه  و سرویس ایاب و ذهاب و گردش های جمعی فقط سی و سه هزار تومان ناقابل به دانشگاه آزاد پرداخته بود اونا هم با ناهار و شام و صبحانه و چاشت نیم روزی برنامه جذابی برای یه عده بچه درس خون استعداد درخشان فراهم کرده بودند.از همه نواحی  ایران هم اومده بودند. من فقط مسابقه بین کاشان و نجف آباد را  دیدم ربات های ساخته دست پسرا و دخترا به کمک و راهنمایی اساتید باعث شور و ولوله ای شده بود که نپرس.محوطه زیبای دانشگاه آزاد تبریز هم برای فیلمبرداری و عکس یادگاری به خوبی پرداخت شده بود.مینی بوس ها با نظم بچه ها را به شهر و بالعکس انتقال می دادند.برنامه گردش و دیدن نقاط تاریخی و بازار هم برای بچه ها گذاشته بودند من هم یه یه مورد مشاوره اونجا داشتمُ ُیه  دختر ترم سه دانشگاه غیر انتفاعی، که از بس گریه کرده بود چشماش قلوه خون شده بود سه روز غذا نخورده بود سرش درد می کرد و دوستاش را نگران کرده بود.وقتی کنکاش کردم گفت وقتی دوستان مدرسه استعداد های درخشان شهر کرد (هم کلاس هامو )دیدم که دانشگاه امیر کبیر قبول شده اند و من از اونا عقب افتاده ام( چون سر کنکور حالم بد  شده بوده)، این حالت به ام دست داد .

با صحبت های من که عینهو معجزه میمونه کلی حالش خوب شد اومد با هم ناهار خوردیم حتی از من دعوت کرد شب برم خوابگاه شان. که من، چون یک خوابگاه تو ژپاز دانشگاه علوم زشکی اصفهان گرفته بودم حیفم آمد برم پیش اونا.و الحق که پسر کوچولوی من از این امکان خوب دانشگاه های علوم پزشکی خوشش آمد و از حالا اصرار میکنه برای عید سال بعد جا رزرو کنم