قرار بود مرافبت شبانی را در امر تدریس بالینی برای پرستاران بیاموزم.از طریق گوگل سرچ کردم و مطالبی را که در آوردم همه به نوعی از مراقبت اشاره داشت که حمایت کننده است.مردمی که رعیت اند و تو راعی.یک مدیر باید سعه صدر داشته باشد تا بتواند حسن مدیریت اعمال کند خود را موظف بداند که دلسوز باشد مهر ورز باشد نوازش کند ببخشاید سخت گیری نکند به اندازه توان متکلف بر عهده اش تکلیف کند.ار نهایت وسع متکلف انتظار داشته باشد خود همراه و همگام متکلف باشد تا او به انجام امور خود تسلط یابد و پرواز مستقل را بیاموزد.تا جائیکه او نیاز داشت همراهی شود و هرگاه احتمال قوی داده شد که میتواند به تنهایی برود رهایش کند.هرجا از گوگل که مراقبت شبانی به دست آمد نقش پیامبران و مراقبت انسان ها از طریق دین توضیح داده شده بود.فرق نمیکند دین تو چه باشد وقتی همانند یک پیامبر غم امت میخوری مراقبت میکنی مبادا بر پا سنگش آید و جهان با وجود زیبایی ها و اینهمه فراخی تنگش آید تو آنجا یک پیامبر و رفتار تو مراقبت از نوع شبانی است .مدت رسمی آموزش مراقبت از نوع شبانی چهار صد ساعت است که عمده ساعات آن(سیصد ساعت) بر بالین بیماران در بخش های جراحی عمومی، جراحی قلب، انکولوژی ، روان پزشکی، سرطان و....و...و...است.قریب به هشتاد سال از این نوع آموزش رسمی در دنیا میگذرد و تعداد ......موسسسه و.......نفر عضو داره.مهم نقش دین و آموزه های دینی در تعبیر و تفسیر درد،علایم بیماری و نحوه کنار آمدن با بیماری است