آنچه مینویسم یه خط هست از آنچه قصد می کنم بنویسم.ولی خود نوشتن باعث شده منظم فکر کنم.داشتم تو خیابون قدم میزدم .قصه نوجوانیم را ردیف میکردم که وقتی رسیدم خونه بنویسم.ولی عوامل بازدارنده درونم منعم میکند

روز جمعه  ها را به خاطرات خاطرات خوب کودکی نمیتونم دوست نداشته باشم.چند نفر کودک روز های جمعه را خوش میگذرانند؟چند نفر شان از آن خاطرات بد دارند؟چرا کودکی و خاطراتش ما را رها نمی کنه؟چرا گذشته انسان حافظه اش را ترک نمی کنه؟دیشب مهمان خونه عموی پسرم بودیم.زن عمو خیلی ناراحت بود.میگفت امروز عصر همبازی پسرم با چشمان گریان اومد تو خونه،هراسان که خانوم به دادم برسید حالا بابام مامانمو میکشه.منو از خونه پرت کرد بیرون مبادا مداخله کنم.داره مادرمو می زنه.
زن عمو تعریف میکرد رفتم تا در خونه شون دیدم بعله صدا جیغ و گریه زن و صدا فحش و فضیحت مرد میاد خواستم انگشتم را رو زنگ فشار دهم که همسایه روبرویی شون اومد بیرون گفت خانم مداخله نکن اونا زن و شوهرند زن و شوهر دعوا کنند ابلهان باور کنند برو خونه ات اینا فردا آشتی میکنند ولی برای آنکه رازشان را بر ملا نکنی ازین محله بیرونت میکنند .سرت را بنداز زیر برو خونه ات.این برنامه تکراری زندگی ایناست.
زن عمو میگفت اومدم خونه و تلفن زدم به خونه شون.مردد بودم به صد و ده زنگ بزنم یا نه.بچه طفل معصوم را میدیم که دیگه بازی نمیره.همینجور مث گندم برشته بالا و پایین می پره.چه کسی اختیار زنان را به مردان سپرده؟چرا باید مردی تلافی خستگی ها و بی پولی هاشو سر زن بیچاره در بیاره مگه زن از صبح تا شب خسته کار های خانه نبوده؟پس چرا ما همسایه ها تکلیف این مرد را روشن نمی کنیم؟پس ما برای لای جرز خوبیم؟من اگر نتوانم .......این خونه را پس میدهم و ازینجا نقل مکان می کنم
اینهم کودکی های یه بچه که باید در عین بی خیالی بگذرد

دور و برت پر از خبره.تو داری بمباران اخبار میشی.دغدغه هات متعدده.و تو نمیدونی به کدام اولویت بدی.نمیدونی از کجا بگی.ور شادی ذهنت را بچسبی یا ور غمگین ذهنت را.
یه جا آسمون دلت ابری و بارونییه.یه جاش آسمون روشن و خورشید با تلالو نورانیش.
بعضی دوستان  میگن برو خدا را شکر کن که نمیدونی به کدام هاش فکر کنی.

اینم فرازی از سخن یک دوست که در صدد تغییر دادن افکار من است

خیلی دلم میخواد بالاخره یه روزی اقرار کنی که من در طی این یکی دوسال با تشویق و ترغیب هائی که داشته ام - موفق شده ام ذهن بسته و تاریک تو را کم کمک روشن کنم۰ یعنی ممکنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟//مورچه خورتی

البته که نه تنها شما که بسیاری دیگر در این فضای مجازی ذهنیت های مرا دستخوش تغییراتی کرده اند.یعنی شما میخواهید این افتخار به نامن شما ثبت شود؟

هر انسان اگر فقط یک سال تحت تاثیر بمباران هایی ذهنی قرار بگیرد حتما تغییر خواهد کرد.من ۴ سال میشه تو اینترنت حضور دارم
اگر معتقدیم زندان سیاسی باید بتواند در برابر شستشوی مغزی مقاومت به خرج دهد خودمان نیز هم باید بتوانیم مقاومت کنیم.
انسان نبایستی از تغییر کردن وحشت داشته باشد باید از دیکته شدن ذهنیات دیگران به خودش ممانعت به عمل آورد
باید با داده هایی که وارد ذهنش می شود طرح جدیدی ابداع کند و تحویل خروجی ذهنش بدهد.خروجی بی همتای/خاص

هیچ انسان عاقل نبایستی فکر کند آنچه پدرانش میگفته اند دربست صحیح است.این به معنی ارتجاع است.
ولی تجارب گذشتگان و علم گذشتگان چراغی فرا روی ماست.
جالبه دوست عزیزی که همواره در صدد تغییر دادند ذهنیات منست با سمبه پر زور خویش قصد پیشروی ذهنی دارد.
باید ترغیب شویم که تغییر کنیم.نه ایکه کسی با عجله و ایجاد تهدید و یا نصیحت که وقت تنگ است و فرصت ناکافی به وحشت مان بیندازد زود باش تند باش عوض شو

ببینم شما توصیه نمی کنید از دغدغه هایم کمی بکاهم؟

نمیشه از بعضی نقش های مظلوم ترم استعفا بدم؟

خارجی. ژاپن. علمی. ورزشی.
 

تو میگی چیکار کنم؟

شاگردان دبیرستانی ایران به صورت فعال در نهمین دوره مسابقات جهانی روبوکاپ در اوزاکا ژاپن حضور یافته‌اند.

مسابقات روبوکاپ روز چهارشنبه با حضور ‪ ۳۳۳‬تیم از ‪ ۳۱‬کشور جهان از جمله ایران در شهر اوزاکا ژاپن آغاز شد.

در این مسابقات شش روزه، ‪ ۱۸۰۰‬نفر در دو بخش گروه سنی شامل جوانان و بزرگسالان شرکت دارند.

در این دوره، برای اولین بار مسابقات در بخش جوانان، در دو گروه سنی زیر ‪ ۱۴‬سال و از ‪ ۱۵‬تا ‪ ۱۹‬سال برگزار می‌شود که در این بخش شرکت کنندگانی از ‪ ۱۸‬کشور از جمله ایران حضور دارند.

جعفری مدیردبیرستان علامه حلی تهران ویکی از سرپرستان تیم اعزام ایران به مسابقات روبوکاپ اوزاکا در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: در کل، ده تیم از دبیرستان‌های ایران در این مسابقه‌ها حضور یافته‌اند.

وی گفت: شش گروه از تیم‌های یاد شده در بخش دبیرستانی و چهار تیم دیگر در بخش دانشجویی مسابقه خواهند داد.

جعفری عنوان کرد که دبیرستانی‌های ایرانی هم در بخش نرم‌افزار و شبیه سازی و هم در بخش مسابقه روبوت‌ها چون فوتبال شرکت دارند.

وی اضافه کرد: از ده تیم یاد شده، سه تیم مربوط به دختران و هفت تیم نیز مربوط به پسران است.

جعفری همچنین باتاکیدبرتوانمندی ایرانی‌ها در این مسابقات گفت: تیم‌های شرکت‌کننده ایران درمسابقات روبوکاپ بسیار مورد توجه هستند و برای تیم‌های دیگر، رقبای بسیار سرسختی شمرده می‌شوند.

وی اضافه کرد: حتی در برخی از تیم‌های شرکت‌کننده خارجی نیز تعدادی از دانشجویان ایرانی عضوهستند که‌نشانگر توانمندی ایرانی‌ها در زمینه ربوباتیک محسوب می‌شود.

جعفری اظهار امیدواری کرد که تیم ایران همانند دوره‌های قبل بتوانند مقام‌های درخوری را در این مسابقات کسب کنند.

ایران در کل با‪ ۶۵‬تیم بعد از ژاپن، بیشترین تیم را به این مسابقات اعزام کرده است.

در این مسابقه ‪ ۸۴‬تیم از ژاپن، ‪ ۴۷‬تیم از چین، ‪ ۴۵‬تیم از آلمان و ‪۲۲‬ تیم از آمریکا حضور دارند.

گفتنی است دانشگاه‌های امیرکبیر، تهران، شهیدبهشتی، علم و صنعت، شریف، کرمان، صنعتی اصفهان، اصفهان، شیراز و دانشگاه‌آزاد در این مسابقه به صورت فعال شرکت کرده‌اند.

تمرکز دراین مسابقات در زمینه تحقیقات مربوط به روباتیک، هوش مصنوعی و الگوریتم هوش مصنوعی می‌باشد که براین اساس مسابقه‌ها در بخش شامل ربات‌ها که کارهای خاصی مثل فوتبال انجام‌می‌دهند و فعالیت‌های نرم‌افزاری و شبیه‌سازی رایانه‌های صورت می‌گیرد.

در دوره قبلی مسابقات که در پرتغال برگزار شد، تیم ایران از ده رشته موفق شد در ‪ ۵‬رشته مقام‌های عالی را کسب کند.

آخرین باری که مسابقات روبوکاپ در ژاپن برگزار شد مربوط به سال ‪۲۰۰۲‬ میلادی در شهر اوزاکا بوده است.

خارجی. ژاپن. علمی. ورزشی.

مسابقات بین‌المللی روبوکاپ روز چهارشنبه با حضور ‪ ۳۳۳‬تیم از ‪ ۳۱‬کشور جهان از جمله ایران در شهر اوزاکا ژاپن آغاز شد.

در این مسابقات شش روزه که نهمین دوره آن می‌باشد، ‪ ۱۸۰۰‬نفر در دو بخش گروه سنی شامل جوانان و بزرگسالان شرکت دارند.

به‌گفته دست‌اندرکاران مسابقات، در این دوره، برای اولین بارمسابقات در بخش جوانان، در دو گروه سنی زیر ‪ ۱۴‬سال واز ‪ ۱۵‬تا ‪ ۱۹‬سال برگزار می‌شود که در این بخش شرکت کنندگانی از ‪ ۱۸‬کشور از جمله ایران حضور دارند.

هیتوشی ماتسوبارا رییس کمیته ملی ربوکاپ ژاپن و استاد دانشگاه هوکایدو در مراسم گشایش این مسابقات گفت که امیدوار است این واقعه، گامی بلند در راه تحقق اهداف تعیین شده در سال ‪ ۲۰۵۰‬میلادی باشد.

هدف نهایی مسابقات روبوکاپ، تشکیل یک تیم فوتبال شامل ربات‌های شبیه انسان و مسابقه این تیم با یک تیم فوتبال انسانی در سال ‪ ۲۰۵۰‬می‌باشد.

دکتراسلام ناظمی استاد دانشگاه شهیدبهشتی ویکی از سرپرستان تیم اعزامی ایران در گفت وگو با خبرنگار"ایرنا" گفت: ایران با ‪ ۶۵‬تیم بعداز تیم ژاپن بیشترین، تیم را به این مسابقات اعزام کرده است.

وی اضافه کرد: در این مسابقه ‪ ۸۴‬تیم از ژاپن، ‪ ۴۷‬تیم از چین، ‪ ۴۵‬تیم از آلمان و ‪ ۲۲‬تیم از آمریکا حضور دارند.

وی گفت که درتیم ایران علاوه بر تیم‌های دانشگاهی‌ازدبیرستان‌های کشورمان نیز دانش آموزانی شامل دختر و پسر در این مسابقات حضور پیدا کرده‌اند.

دکتر ناظمی درعین حال اضافه کرد: دراین مسابقات در کل مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی حضوری قوی دارند.

دکترناظمی‌افزود: دانشگاه‌های امیرکبیر، تهران، شهیدبهشتی، علم و صنعت، شریف، کرمان، صنعتی اصفهان، اصفهان، شیرازودانشگاه‌آزاد دراین مسابقه شرکت کرده‌اند.

وی افزود: تمرکز دراین مسابقات در زمینه تحقیقات مربوط به روباتیک، هوش مصنوعی و الگوریتم هوش مصنوعی می‌باشد که براین اساس مسابقه‌ها در بخش شامل ربات‌ها که کارهای خاصی مثل فوتبال انجام‌می‌دهند و فعالیت‌های نرم افزایی و شبیه‌سازی رایانه‌های صورت می‌گیرد.

دکتر ناظمی درباره سطح بازی‌ها گفت: سطح بازی‌ها تاکنون خوب بوده است ضمن اینکه‌برنامه‌ریزی صورت گرفته از سوی میزبان مسابقات بسیار دقیق و منظم بوده است.

وی گفت: انتظار می‌رود که همانند دوره قبل ایران بتوانند مقام‌های خوبی را در این مسابقات بدست آورد.

وی عنوان کرد که در دوره قبلی مسابقات که در پرتغال برگزار شد، تیم ایران از ده رشته موفق شد در ‪ ۵‬رشته مقام‌های عالی را کسب کند.

آخرین باری که مسابقات روبوکاپ در ژاپن برگزار شد مربوط به سال ‪۲۰۰۲‬ میلادی در شهر اوزاکا بوده است.

اینم روز غم

دایی جون عباس  من درگذشت.در سن هشتاد و سه سالگیغم انگیزست.
مردی که من به مهربانی می شناختمش.مردی مستقل و متکی به خویش.او که در سنین نو جوانی ترک دیار خویش بنمود تا مجبور نباشد به کسانی باج بدهد و منت بکشد.وقتی مادر بزرگ مهربونش را که بعد از مرگ مادر بزرگترین حامیش در برابر نامادری و پدر .......بود از دست داد روزی به همراه کارگران کارخانه به شمال رفت و از آن پس جز برای روزی چند به شهر خویش بازنگشت.آمدنش برایم جالب بود.حیف از او.به جوتی عزیزم تسلیت میگویم اینم یاد داشت جوتی
 همون که درباره منم قبلا نوشته بود

نچاق

خاله رضوان جونم
سلام
چند وقت پیش که لینک بلاگ شما را دیدم خیلی خیلی ذوق کردم که شما هم معتاد شدین! ولی از بخت بد و هکر خوب! بلاگ اسکای به خواب زمستونی رفت و ما هم بی نچاق موندیم.
بعدشم که پسوردتون رو فراموش کردین و ما فکر کردیم که دیگه باید دور بلاگ شما رو خط بکشیم! اما امروز رفتم و دیدم حسابی آپدیت شده. انگار فقط من از آپدیت شدنش بی خبر بودم!
راستی خاله رضوان ، نمیخوای یکم تو بلاگت درسای روانشناسی بدی؟
سالگرد ازدواجتون رو هم با چندین روز تاخیر تبریک میگم.

جوتی
حاشیه : ما از بچگی به خاله رضوان میگفتیم خاله رضوان! البته خاله خودمون نیست ولی خیلی هم فرقی نداره.
حاشیه 2 : خاله رضوان اولین کسی بود که اشتباه کرد و از نوشته های من تعریف کرد!

افاضات بفرمایید

در باره مرگ دایی جون عباس

باباجونى عزیز من مرد

سلام بابالنگدراز
باباجونى عزیز من مرد. باباى مرحوم مادرم. عزیزترین کسى که تو عالم زنده ها داشتم.
تلفن چهار صبح. لعنت به caller Id که باعث شد قبل از اینکه گوشى را بردارم بفهمم چى شده! سعى مى کردم احتمال دیگه اى براى خودم بتراشم.
بیدار بودم. عمویم و زن عمویم و دوتا دختر عموهایم تازه از بلاد خارجستان آمده بودند. داشتیم گل مى گفتیم و گل مى شنفتیم.
همیشه واقعیت خودش را با بى رحمى تحمیل مى کند. یک تخت، رو به قبله و یک پارچه سفید که زیر آن عزیزترین من خوابیده. نه! نمرده!
مادرم تو اتاق بقلى خوابیده بود. باباجونى تو همین اتاقى که الان خوابیده من را دلدارى میداد. یادم نیست بهم چى گفت ولى آرومم کرد. تو اون روزها بهترین پناهم بود. روزى که مادرم مرد سخت ترین روز زندگیم بود و باباجونى بهترین دوستم است. دوستى که در سختترین روز کمکم کرد.
پیشانیش را از روى ملافه بوسیدم. باباجونى عزیزم! از یه چیز مطمئن باش، یه چیزى هست که هیچ تغییرى نکرده. من همونطور دوستت دارم. چند روز پیش بهت گفتم دلم برایت تنگ شده بود. امروز بیشتر دلتنگت هستم. دوستت دارم و با جدیت تمام از هرچه فعل مربوط به حال و آینده است براى بیان علاقه ام استفاده مى کنم. مطمئنم یه ملافه یا یه سنگ نمیتونه چیزى رو تغییر بده.

ارادتمند همیشگى،
جوتى
حاشیه: چقدر خوبه که این کاغذ نیست! اگرنه اینقدر خیس شده بود که نمى توانستید آن را بخوانید.