دوباره مامان حالش بد شد.زن داداشم زنگ زدند مامانت حالش بد شده چه کاری از دستم بر میاد بگو بکنم.با تشکر ازش خواستم فورا بیاردش پیش من.درست بیست و یک روز پیش نیز حاش بد بود.تا رسید به خونه مون گفتم شما برین پیش بچه ها من خودم با همسرم مامان را می برم دکتر.ایندفعه فشار بالا نرفته فقط ضربان قلب صد تاست و بی نظمی داره.تا صبح کم و بیش بیدار موندم تا کنترل کنم ببینم چگونه میگذرد.دم صبح گفت مامان من چیم میشه؟گفتم مادرجون جدیدا چیزی آرامش تان را به هم زده.یه چند تا مورد فرمودند که همش میتونه یه فیل را از پا در بیاره.بازم زن موجودی قابل انعطافه.مامان خوب دوام میاره.میدونم اگر مادرم را از دست بدم تو. زندگی یه آدم تنها میشم که هیچ دلسوز دیگه ایی نداره.میدونم همه دلسوز های اطرافم نور محبت را از مادرم به عاریت میگیرند اونا ماه اند و مادرم خورشید زنگیم.پسر کوچولوم مامان را غرق بوسه کرد گفت خانوم جون عزیزم زنده بمون چون عاشقتم.دختر برادرم زنگ زد عمه جون حال خانوم جون خوبه؟؟؟؟//گفتم بله عمه جون خوبه.امروز صبح باید ببرمشون آزمایشگاه.دعا کنید.برای سلامتی او.و قدر مادران خود را بدانید.خدا شاهده که مادر محبت بی شائبه به بچه اش داره.وقتی مراقبتش میکردم گفت ای کاش تو نیز دختری داشتی تا در پریشان حای و درماندگی یاورت بود.گفتم ای بابا مامان.چه حرفا می زنی؟گفت دیدی خدا به تو دختری نداد که با دیدنش روحت زنده بشه؟گفتم من دوستانی دارم که شاید از صد تا دختر بیشتر محبتم میکنند.
یادمه بابام خدا بیامرز هم میگفت دختر یه چیز دیگه است.و من اینو حالا می فهمم که خیلی پیر شده ام.راستی خوش به حال همه شما های که دختر دارید.مواظب دخترای مهربون تون باشید.
ولی من مطمئنم پسرا هم همین قدر مهربونند.چون میدونند ما کار را انجام داده ایم و به زمین نمانده کنار ایستاده اند.کسی هم که دختر نداره پسراش وظایف مراقبت و دلسوزی را به نحو احسن انجام میدن.دیدم که میگم.خدا فرزندان مان را نور چشمان مان قرار دهد.و هیچکدام محتاج خدمات مراقبتی همدیگه نشیم.