به کدامین گناه

روزنامه ایران را میخوندم.نوشته عاطفه بیست و دوساله در نکا به دار مجازات آویخته شد تا از شهر نکا لکه ننگ ....زدوده شود.
از زندگینامه او و روان پویایی رشد شخصیت عاطفه نوشته است تا به حال که....
خاطره ایی را برایم زنده کرد.
سال شصت و هفت بود.اطلاع یافتم کمک بهیار بیمارستان که دوران کودکی خود را در پرورشگاه گذرانده و اکنون مطلقه و دارای دخترکی جوان بود شب گذشته  به قتل رسیده است.
گویا.......از همکاران بیمارستانش کسی بوده که از آبروی خود می ترسیده و بر خود باکی ندیده پس از.......جامعه را ازین لکه ننگ پاک کند.
آن روز نتوانستم ناراحت شوم و از مرگش افسوس بخورم.
ولی خواهر مرحومم گریست.معلومه من از خواهر جوانم ده سال دیرتر عاطفی شده ام.چون الان من نیز هم از اینکه زنانی اینگونه رشد می یابند که سرنوشت شان به اینجا ختم می شود گریه ام میگیرد.
به راستی دختری که دامان مادری را نمی یابد که در آن به مهر پروریده شود و مورد سوءاستفاده .......قرار می گیرد که مرگش اینگونه رقم بخورد مرتکب کدامین گناه شده است.اغلب دخترا پرورشگاهی که دیده ام سرنوشت شان تباهی بوده است.شاید بدین لحاظ است که در انجمن خیریه زینب تهران تاکید می شود زنان داوطلب قبول دختر بچه های بی مادر شوند.همین دیروز مردی به من مراجعه کرد که چون همسرش ناتوان از نگه داری فرزند دخترشان است و حاضر نمی شود او را به خاله یا نامادریش بسپرد تا تربیت شود و مادرش و خواهرش از کمک به او در تربیت فرزندش خود داری می ورزند مجبور شده دخترک شش ساله اش را که چپ و راست از خانه پسر ۹ ساله همسایه شان سر در می آورد به سختی تنبیه کند.