نامه ای از دوستی با شخصیتی جالب

خانم اگر قرار باشد بخواهم شما را بر اساس پیام هایتان تعریف کنم از آن واهمه دارم که بقول خودتان خیلی زود "بدتان" بیاید!٠ تعریف و تحسین . بخصوص اگر جنبه تعارف و تظاهر و تملق داشته باشد کاری بیهوده و اقدامی نکوهیده هست٠ هرکس برابر آنچه که میگوید و می شنود. ارزیابی میشود. به عبارت روشن تر. افراد در چارچوب سن و سال. میزان تحصیلات و تجربیات و تحقیقاتی که دارند باید مورد توجه قرار گیرند٠ انتظار من و شما از یک "استاد" بخصوص اگر دانشگاهی باشد بخوبی مشخص هست وآن چه که از یک نوجوان زیر بیست سال می بینیم و می شنویم . نیز "جای" خود دارد٠ پیام هائی که شما تا امروز در ......داشته اید مبین نوعی نگاه به "تعصباتی" است که از یک"دانشگاهی" بعید است٠ باور ها اگر چه ارزشمند هستند اما قابل تکامل وتعاملند. ما باید این حقیقت را دریابیم که هر لحظه نیازمند آموختن و اندوختن هستیم و آنچه بآن "سخت چسبیده ایم" هرگز نمیتواند همه "اندوخته" ها. باشد٠ به گذشته ها تکیه کردن و چشم بروی امروز و فردا بستن . آدم را " کهنه" و از نظرفکری مندرس. نگاه میدارد٠ قصص و روایات و احادیث برای خیلی ها محترمند اما نتیجه و سود و کارآئی و بازدهی آنها نیز باید در نظر گرفته شود٠ این که ما دلمان به " فرمایش" و"فرموده"ای خوش باشد اما در عمل این فرموده ها و فرمایش ها. کمترین نقشی در برآورد نیاز هایمان نداشته باشد چه کمکی بما میکند؟ فکر نمی کنید فاصله حرف تا عمل از زمین تا آسمان است؟٠ بنظر من شما خانمی مومن و در عین حال بسیار "زود رنج" هستید اما بپذیرید که زود رنجی حاصل ایده هائی است که بازار فروشش را از دست داده است٠ ایمان. مایه سرافرازی است. اما تعصبات خشک و باور های بی پایه. باین سرافرازی لطمه وارد میکند٠