روز شاد

سلام با کی هستم؟خوب معلومه باشما . شمایی که از سر لطف همه روز اینجا سرک می کشی ببینی این نغمه سرا چه سروده.با تو که تصادفا برای اولین باره چشمت با این صفحه آشنا شده .با تو که وقتی نوشته هامو میخونی یه جوری دلت وا میشه .با شما که با خوندن نوشته ام به حالم افسوس میخوری و امید آن داری فرجی بشه و به راه رستگاری رهنمون بشم. بحال شما؟ خوب و خوش و سلامتید؟من ؟آره منم خوبم .به لطف خدا امروز حال خیلی خوبی دارم.شاید یکی از روز های بی نهایت جالب عمرم را دیروز گذراندم.چرا؟خودم هم نمی دانم چه باعث شد احساس کنم چقدر روز خوبیه.شاید دعای خیر پدر همسرم بوده.آخه صبح دیروز با همسرم رفتیم سر خاک پدرش.پیشنهاد کردم به جای خوابیدن و خر و پف کردن تا ساعت ۹ صبح روز را در ساعت ۷ آغاز کنه.هم فال هست و هم تماشا. هم خیر دنیا و هم خیر عقبی را دریابد.فکر کنم روز امتحان کنکور دانشگاه آزاد بود و در اون موقع صبح دیدن جوانان مصمم حال و هوایی به شهر بخشیده بود.همه به سوی جلسه امتحان کنکور با خانواده یا با دوستان شان.وقتی پس از مدت دو ماه رفتم سر مزار پدر همسرم دیدم درخت کوچولوی کاج را که بالای سر قبر کاشته بودند بزرگ تر شده خوشحال شدم.شاید یه جوری احساس می کرد زندگی درخت به نوعی ادامه زندگی ایشون است.به خصوص که اون پیر مرد علنا می گفت که عروس من......و هر چه من وحشت داشتم که او اعلام دوستی با من بکند مبادا متهم به تبعیض شود خودش ابایی نداشت. اونجا فاتحه خواندم آب پاشیدم و سعی کردم با لحاظ کردن ....نشان دهم او زنده است برای ناهار مهمان برادرم شدم که به مناسبت ورود مامان پس از یک هفته همه برادر ها و من خواهر را مهمان کرده بود و بعد شب برادر همسرم آمد منزل مبارکی ما و تا دوازده شب یه ریز مشغول پذیرایی بودم ولی با وجودیکه از ساعت ۵ صبح تا ۱۲ شب به مدت ۱۹ ساعت بیدار و سر پا بودم متوجه نشدم خسته باشم.واقعا اندوه ها آدمو بی حوصله می کنند نه کار زیاد امروز افکاری به ذهنم می رسد که می تونم یه کتاب بنویسم.یعنی تولید فکر بالایی دارم.