دخترا و پسرا

این روز ها چندین بار مواجه شدم با پسر هایی که از دخترا خواهش کردن دست از سر شون بر دارن و به حال خودشان بگذارند شان.وقتی می شنوم پسری به دخترا میگه ما کمیاب هستیم و شما ها باید از ما ناز بکشید شاید نیم نگاهی بهتون بکنیم .وقتی می بینم میگه تو به دلیل آنکه دلایل منو احمقانه میدونی و محدود کردن های منو نمی پذیری پس با تو نمیتونم ازدواج کنم.وقتی می بینم پسری میگه بیا جلو یه جمع و بگو کشته مرده منی و بعد میگه خب تو انتظار منو بر آورده کردی و ضرری هم نکردی حالا خدا حافظ عزیزم.وقتی می بینم نصیحت میکنند دختر خانم محترم من بعد از اینجا دیگه نمی خوام ادامه بدم .منو رها کن برو.نمی دونم باید به حال اون دخترا افسوس خورد؟.یا با داشتن یک حس همدردی از هم جنسان خودم به تدافع کشیده بشم و از هر چه مرد و رفتار های اینگونه است ابراز انزجار کنم.همین مواقع تهمت فمنیست بودن به من می زنند و یا ........عجب وانفسایی است.اونوقت خودشان هر جا می رسند گله و شکایت می کنند که گویآ خدا این دخترا را آفریده برا خش دادن روح مردا.و یا مرده شور ببره اون قلب تاپ تاپو ی ما ها را، که با دیدن شما دخترا.......گاهی با عصبانیت به خودم میگم .ای احمق از جمعی که ابدا و اصلا با تو سنخیت نداره ،خارج شو.گاهی میگم مرا چه به درگیر شدن در مشکلات جوونک ها .من این گوشه ها واسه خودم می پلکم.چشمم نبینه گوشم نشنوه این منظره های.....را. .اه ه ه