گذری و نظری

سلام
امروز توانستم از طریق پیام ها اف لاین و نوشته ها وبلاگ دوستان چیزایی جالب بیابم.اول از همه از جوتی بگم و کنکور ۳۰۰۰ سرکوچه شون که با وجود خرید سوآلات کنکور به قیمت یک میلیون............................/بحث خوب و داغی بود جوتی عزیز
دوم از بحث تو بحث ابی بگم که ابدا و اصلا چیزی قابل گیر دادن نمیشد یافت .سوم از بحث خوب آریا بگم درباره مجالس عروسی و لو رفتن فیلم   ...واقعا مسئولانه و دلسوزانه موضوع مورد بحث قرار گرفت آفرین به خان داداش بزرگوار آریا....راستی آریای عزیز ممنون که به ابی دلداری داده بودی که صبر کنه تا آسمون ذهن من دوباره آفتابی بشه .حقا که اگر شما نباشید.......منکه حظ کردم حالا ابی را نمیدونم چی بگم.
از الو آخر دنیا خبر رسید که امیر باورش نمی شده که مردها هم .........آری اعتماد به نفس هم خانم ها و هم آقایون پس از ........پاین می افته و تفاوتی هم نمیکنه .امیدوارم با این دستنوشته شما اون دوست عزیز برای عذر خواهی نزد شما بیایند.بهتر است در بالا بردن اعتماد به نفس همدیگر بکوشیم.و اگر برای سفر راهی شهر ما شدین حتما یری به سازمان ایران گردی و جهان گردی بزنید تا راهنما  .ی ابنیه تاریخی و گردشگاه های استان را در اختیارتان بگذارد.از جلو یک لحظه تنهایی می گذشتم که صدای ای خدای آسمان را شنیدم رفتم اونجا و یه چیزهایی نوشتم و بعد رد شدم .تو وبلاگ یه دوست جدید که گویا سالهاست می شناسمش یه مطلب قشنگ درباره کارگردانهای زن ذلیل ایرانی خوندم که واقعا جالب بود.او وصف جالبی هم از سالنهای سینا داشته که تاریکی اش مناسب ......است.
لیدا خانم هم که لطف کرده بودند پیام آفلاین گذاشته بودند متشکر و ممنون.
اما بسیاری جاها شاهد گله مندی دوستان هستم که چرا از دادن جواب و گذاشتن پسام و مکاتبه خود داری می کنید.راستی چقدر شیرین و دلنشین است دیدار دوستان.من که تا اینجاش هم که میام و پیام میگذارم کلی مواخذه پس میدم .فکر نمی کنم منصفانه باشد کسی از من گله کند.
این روزا من بر صندلی محاکمه(هات سیت)تکیه زده ام .همسرم میفرماید خانم به خاطرتون میاد چقدر به شما گفتم بهتر است به جای اینگونه رفتارهای اینترنتی کمی به بچه ها و خانواده تون اهمییت بدهید ؟بفرمایید .اگر مادری دلسوز تر بودی و به جای پرداختن به آشنایان چت و وبلاگ و ایران بحث در سامان دادن به وضعیت تغذیه و گردش و تفریح فرزندان خودت فکر می کردی الان دو تا پسر مون موفقیت تحصیلی بیشتری می داشتند . برادران ام میگویند واقعا جالبه که خواهر ما نگران سر خورده شدن  ملاقات کنندگان وبلاگ اش هست ولیکن اینکه ما او را در مهمانی ها نبینیم و گل روی بچه هاش را نچینیم نگران اش نمی کنه .ولی کسی که همیشه به دلداری من من مشغوله بچه های آشنای اینترنت هستند.
جواب من با اونا اینه درسته که ما وبلاگی ها با هم نون و نمک نخوردیم و ارتباط مان در تاریکی تیر انداختن است ولی خدا می داند ما از هم هیچ توقع نداریم.در جهان خوب دیدنی ها و بازدید ها اینهمه صفا و صمیمیت به هم ارزانی نمی داریم .ارزشمند ترین قسمت این نوع ارتباط ندیدن همدیگر به چشم است .چرا که همیشه شنیده ایم شنیدن کی بود مانند دیدن .این دیدن ها بد جوری کار دست آدما میده.یکی میگه با نگاهت این روزا داری منو چوب می زنی.یکی دیگه میگه تو چشات برق شادیه چیه کبک ات خروس می خونه؟اون یکی میگه کشتیهات غرق شدند چی شده ؟غم تو چشای قشنگت خونه کرده ؟این دوست میگه یه جوری نیگام می کنی انگار جنایت کردم .من از چشات می ترسم از اون نگات می لرزم.یکی میگه از تو چشات عشقو شناختم.
اون یکی میگه قربون اون گریه هات برم مروراید از او چشات می ریزه قربون اشک چشات برم من.یکی میگه من از اون چشم سیاهت من از اون برق نگاهت.........
بابا با این چشامون چیکار کنیم؟هر کی می رسه یه چیز راجع بهش میگه .خب پس بذارین ماهای که همدیگه را از طریق چشامون ندیدیم به زندگی خوب و آرام انس و الفت ها ادامه بدیم.
آری دوستیهایی که از طریق دریچه نگاه میتونه تحکیم یابد و یا خدشه پذیرد در اینترنت از گزند پاشیدگی در امان است.گویا نگاه ها قادرند توبیخ کنند .تحسین کنند .با بر گرفته شدن به ما احساس منفی دهند با فرو پوشیده شدن به ما پیام حیا کن بدهند با خیره شدن ما را میخکوب کنند و با نگران نگرستن مضطرب مان کنند و با درخشش شاد مان کنند .
خب نگاه دریچه ایست از درون انسان به بیرون او .و بهترین پیام های غیر کلامی را انتقال میدهد.لازم به تذکر است که در روابط انسان ها دو نوع ارتباط کلامی و ارتباط غیر کلامی وجود دارد که نوع غیر کلامی پیام ها قابل اعتماد تر است .بگذریم که قسمت کلامی آن به صورت صوتی و نوشتاری است.
اگر قسمت نظر خواهی موجود بود مطنئن هستم که بسیاری دوستان دیگر انواع نگاه را که من به ذهنم نرسید بنویسم یاد آوری می کردند.
تا فرد (مرد)سخن نگفته باشد /عیب و هنرش نهفته باشد
سخن تا توانی به آزرم گوی
زبان بریده به کنجی نشسته صم بکم/به از کسی که نیاید زبانش اندر حکم
خب بعد باید درباره زبان و ارتباط کلامی داد سخن بدهم.تا بعد