جوتی از دوستان وبلاگ نویس فرمودند: شما که راجع به چت اظهار نظر کردید خوبست در باره وبلاگ نویسی هم....
جالبه !که آدما دنبال جایی می گردند تا خودشان را و خلاقیت های ذهنی شان را به دیگران عرضه کنند.امکانات در اختیار همگان قرار می گیرد و بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه هر کدام وصفی از ناگفته ها و مکنونات درونی می کنند.عده ایی برای خود چارچوبی را در نظر می گیرند و از هرگونه تخطی از چارچوب ها خود داری می ورزند . و عده ایی هر آنچه را که تصادفا به ذهن شان رسید طرح می کنند .عده ایی با قرار دادن فرم های نظر خواهی از دیگران هم دریافت تشویق و ترغیب می کنند و عده ایی با جمع بندی ّهر آنچه دوستان اظهار کرده اند متنی جدید برای ارائه فراهم می آورند.اینجا همه مدیر اند و مدیریت را هر چند در محدوه ایی کوچک تجربه می کنند.گاهی کسی وبلاگ خود را برای تخلیه خشم خود تخصیص می دهد و آن یکی برای ابراز عشق های ناگفته اش به زمین و زمان و منقول و غیر منقول
یکی در وبلاگ خود صندوق دریافت کمک های انسان دوستانه برای بهبود درد های شایع جوانان و قشر خاص قرار می دهد و آن یکی بزمی دوستانه برای خنده و شادی و گذران وقت.
یکی به وبلاگ خود به چشم دیواری می نگرد که در آن موشی است که گوشی هم دارد .و یکی از خود شخصیتی خیالی می سازد و در غالب آن بر فراز آسمان خیال آنچه را که در عالم واقع دست نیافتنی می دیدقابل دسترس می یابد.
خلاصه وبلاگ نویسی هم عالمی دارد.بعضی ها که به نتایج دلخواه خود دست نمی یابند پس از امتحان این راه نیز خسته می شوند و به سراغ تجربه ایی دیگر می روند و بعضی آهسته و پیوسته جریان می یابند.رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود.
توصیه شما راجع به امسال و آرامش رو به گوش جان شنفتم و امیدوارم که همینجوریا بشه . و یه سوال شما که از بیرون می بینی ، من برای چی وبلاگ می نویسم ؟ و سوال دوم ، شما که خودت خبر داری ، بگو برای چی وبلاگ می نویسی . ممنون . به تعداد موهای سرم (بلکه بیشتر) برای شما خوبی آرزو می کنم .
ممنون که به من سر زدی
البته من یه چیز دیگه پرسیده بودم ولی اینم قبوله!