امروز صبح وقتی رسیدم بیمارستان هما .....زاده مددکار بیمارستان اومد و گفت دنبال یه آدم خیر می گردم که مبالغی پول و خوراک برای یک خانم که همسرش به دلیل نداشتن پول دیه یک فقره تصادف منجر به جرح زندانی شده جمع آوری کنم و از من هم خواست کمک کنم.
پچ پچ همه شروع شد که این هما ..دیوانه است فقط سرش درد میکنه ببینه کجا یکی آه و ناله اش به آسمونه کمک می خواد بدوه بگه هان من اینجام عزیزم.یکی نیس یهش یگه هما خانم برو یه دستی به سر و صرت ات بکش که مثل لو لو ها نباشی تا بیمار روانی می بیندت سنکوپ کنه.یکی دیگه میگفت انگار ما بر سر گنج قارون نشسته ایم یکی دیگه حقوق های کلان کلان مملکت را به خونه می بره ما باید کمک کنیم به فقیر فقرا .
تو دلم آتیش گرفته بود راستی چقدر فقیر محتاج نان شب داریم و کسی به کسی نیس گفتم با کمیته امداد تماس بگیر گفت تا مراحل قانونی و تحقیق و تفحص یگذره اینا لقمه ای نان دندان گیر ندارند گفتم با همکارام در دانشکده تماس بگیر او با یک سازمان خیریه همکاری دارد از آنجا کمک بگیرد نومید برگشت که او هم گفته ما در یک محدوده دور و بر خود را اداره می کنیم به هر حال هر منطقه باید افراد خیر خودشان به کمک بیایند .با همسرم تماس گرفتم که تو محل کارش کسی را سراغ داره دوست داشته باشه کمک کنه گفت ما خودمون این قدر از کار افتاده را استخدام کردیم و برای حفظ کرامت نفس شان به انواع حیل کمک می کنیم که نمی توانیم به شما کمک برسانیم خودتون در محل کار خودتون کاری بکنید .آخر الامر گفتم هما جون تو را خدا یه کم هم به فکر خودت باش چقدر به خاطر دیگران به این و اون رو میزنی . آخه تو هم جوونی هزار تا آرزو برای خودت داری اصلا کاری به این کارا نداشته باش.با ناباوری نگاهم کرد و گفت تو هم؟اصلا انتظار نداشتم و با حلقه اشکی در چشم مرا ترک کرد و من که نمی دانستم چه کنم با دلی ریش برای ادامه روز به نزد دانشجویان رفتم
به راستی چرا امثال هما فقط باید با اندوه های مردمان آشنا باشند به طوریکه فراموش کنند خودشان هم آینده ایی دارند
سلام....خوشحال شدم بهت سر زدم ..یه سر به ما بزن ...فکر نمی کردم تو بلاگ اسکای هم کسایی باشن که این قدر بلاگ جالب داشته باشند
ممنون از شما
لطف دارید
حتما